ΧΑΙΡΕ ΓΥΝΑΙΚΑ Κι αν μοναχικά στοχάζομαι γυναίκα εσένα έχω μόνο κι αυτό μου φτάνει. Στην σμαραγδένια θάλασσα των ματιών σου βυθίζομαι, σκέφτομαι, σωπαίνω. Μέστωσαν τα στάχυα, οι παπαρούνες φόρεσαν τα κόκκινα και συ γυναίκα, είπες πως θέλει όργωμα η χέρσα γη, σπόρο καλής γενιάς, φίλημα του Ηλίου, τα' ουρανού δροσιά, ν' ανθίσουν τα κρίνα, τα τριαντάφυλλα... Και συ γυναίκα, ευλάβεια γονατίζεις και γεύεσαι την άνοιξη. Μέσα στην πύρινη καρδιά σου δακρύζει ένα παιδί. Μοχθείς να γιγαντώσει το δέντρο της ζωής, ο άνθρωπος στον ίσκιο του να ξαποσταίνει.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου