Αγκαλιά με τον ήλιο
Πρέπει και θέλω
Πρέπει και θέλω
Συγγραφέας: Σύλβια Οκαλιόβα - Σταυρακάκη |
Εκδότης: Οσελότος |
Αριθμός Σελίδων: 152 |
Έτος Έκδοσης: 08-2010 Από το ρυάκι των παιδικών αναμνήσεων για καλοκαίρια γεμάτα κεράσια, διαμέσου του καταρράκτη των πρώτων ερώτων του πράσινου καρυδιού, και ύστερα του ποταμού της ώριμης πάλης του ΠΡΕΠΕΙ και του ΘΕΛΩ ως αντίθετα στην Ιστορία, τη δημιουργία και τον έρωτα. Τον έρωτα σαν το ζουμερό πορτοκάλι γεμάτο κουκούτσια εμπειριών. Για να ενωθείς με τον ωκεανό της φωτεινής αγκαλιάς του. Xάρη στις αντιθέσεις κινείται ο κόσμος... Στην αρχή ήταν το χάος. Η κοινωνία της Δημιουργίας δεν μπορεί να υπάρξει, αν... Ένα βιβλίο για το ΠΡΕΠΕΙ και ΘΕΛΩ ως τη μεγαλύτερη αντίθεση στην Ιστορία, τη δημιουργία και το Σύμπαν. Και μετά έρχεται η αρμονία. Κριτική του βιβλίου: Είναι ίσως η μεγαλύτερη αντίθεση στη ζωή. Μία αντίθεση στην οποία τελικά υποκύπτει ολόκληρη η ανθρώπινη ιστορία, ολόκληρο το σύμπαν. Πρόκειται για την αντίθεση του ΠΡΕΠΕΙ και του ΘΕΛΩ. Η Σύλβια Οκαλιόβα φαίνεται πως αυτές τις δύο λέξεις τις έζησε στο… πετσί της για τα καλά. Δύο λέξεις που σημάδεψαν την ζωή της ολόκληρη, στην πιο τρυφερή της ηλικία. Τότε που ονειρευόταν. Πάντα της έλεγαν πως πρέπει. Το θέλω ήταν άγνωστη λέξη στο περίγύρό της. Μπορεί τα παιδικά της χρόνια στην Σλοβακία να ήταν δύσκολα, η ίδια όμως έκρυβε μέσα της μία μικρή επαναστάτρια. Και δεν το βαλε κάτω. Πολύ νωρίς, παιδάκι ακόμα, μόλις στην ηλικία των 10 ετών αποφάσισε να γίνει συγγραφέας. Το γράψιμο της άρεσε πολύ. Και αυτό το σαράκι την έτρωγε πάντα. Ακόμη κι όταν παντρεύτηκε τον συμφοιτητή της – στη δημοσιογραφία – τον Νίκο, ακόμη κι όταν απόκτησε τον… «ήλιο» της τη Νέλη, ακόμη κι όταν χώρισε. Ήθελε να αποτυπώσει τη ζωή της στο χαρτί. Σαν μυθιστόρημα. Και το κατάφερε. Με λιτή ζεστή γραφή, ανθρώπινη, κατανοητή από τον καθένα η Σύλβια Οκαλιόβα εξιστορεί με πολύ συγκίνηση την περιπέτεια της ζωής της μέχρι σήμερα. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου μπλέκουν οι ιδέες της για τον έρωτα, το Θεό, την κοινωνία, την αγάπη, την απιστία, το παρελθόν, το μέλλον μαζί με την δική της ιστορία. Από τότε που παιδάκι πρωτοπήγε σχολείο, τις συμβουλές των γωνιών της που ανήκαν στο κόμμα, τα πρώτα χτυποκάρδια και φυσικά για το μεγάλο έρωτα της ζωής της, τον Έλληνα Νίκο. Δεκατρία χρόνια έζησαν μαζί. Η μάλλον «μαζί». «Και ήταν τόσο μεγάλος αυτός ο έρωτας. Βαθύς σαν τον ωκεανό. Δεν πατάγαμε όταν κολυμπούσαμε ο ένας στα μάτια του άλλου». Όμως δεν μετάνιωσε για τίποτα. Δεν είναι δυστυχισμένη. Κάθε άλλο. Δέχτηκε τη μοίρα της. Πάλεψε για το καλύτερο. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και νιώθει πιο ελληνίδα από πολλές άλλες. Άλλωστε η μικρή Νέλη της γεμίζει τη ζωή. Και πέτυχε αυτό παλεύοντας τη ζωή: «θέλω να είμαι ελεύθερη, γι’ αυτό πρέπει να δουλέψω να επιζήσω – πρέπει να επιζήσω γι’ αυτό θέλω να δημιουργώ – θέλω να δημιουργώ γι’ αυτό πρέπει να είμαι ελεύθερη», αναφέρει σε κάποιο σημείο του μυθιστορήματος, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια κατάθεση ψυχής, για ο, τι θέλησε να ζήσει και για ο, τι έπρεπε να ζήσει. Πάνος Γεραμάνης, δημοσιογράφος http://www.biblioasi.gr/product_info.php?products_id=170956 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου