Κάτι το Ωραίον

Κάτι το Ωραίον Μια περιήγηση στην νεοελληνική κακογουστιά Συγγραφέας: Συλλογικό έργο Εκδότης: Πολύτυπο Επιμέλεια: Κούτσικου, Δάφνη Αριθμός Σελίδων: 357 Έτος Έκδοσης: 11-1984

…Για χρόνια πολλά, στην Ελλάδα, και πριν υπάρξει η τεχνική υποδομή της μονοπώλησης (TV), η πολυπλοκότητα του λόγου, η προφορική ιστορία, η τοπική μυθολογία, ο παραμυθάς του χωριού θεωρήθηκαν αντιεθνικά και ανατρεπτικά. Η πολιτεία, θέλοντας με κάθε τρόπο να διαμορφώσει μια συγκεκριμένη Ελλάδα, που στην καρικατούρα της ονομάστηκε «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», καταπολέμησε το ειδικό, το περιθωριακό, το τυπικό, το πραγματικό παρελθόν των Ελλήνων. Μια σύμπραξη νόμων και ανομίας καθόρισε την ταυτότητα του Νεοέλληνα με μια σειρά κυρίαρχα χαρακτηριστικά: δυτικός αλλά και ορθόδοξος, αστός αλλά και μεταπράτης. Οι διχονομίες αυτές σκόπευαν στην καθιέρωση ενός μοντέλου Έλληνα, και για το λόγο αυτό βασίζονταν στην απλούστευση, στην αλλοίωση και στη δοσμένη ιδεολογικά ταυτότητά του. Η χρήση της παράδοσης, της ιστορίας και γενικότερα του παρελθόντος αρχίζει και σβήνει, ενώ η αναφορά στο παρελθόν, στην παράδοση, στην ιστορία γίνεται εικονική – φωτογραφική και μόνο. Δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερο παράδειγμα αυτής της κατάστασης από τις οργανωμένες γιορτές της δικτατορίας στο Παναθηναϊκό Στάδιο για την «πολεμική αρετή των Ελλήνων». Για να αναφερθεί κανείς στην Ιστορία μας, έφτανε, τους ίδιους φαντάρους να τους ντύσει με τη στολή του Περικλή, του Φωκά ή του Καραϊσκάκη (όπως βέβαια την φαντάζονταν οι «ντεκορατέρ» της χούντας). Δεν ξέρω αν ο Μεγαλέξανδρος έκανε και ασκήσεις επί της μοτοσικλέτας, αλλά δεν θα ήταν κατά τη γνώμη μου υπερβολή. Αν αυτή η παροξυστική κατάσταση μεταφερθεί στην καθημερινή ζωή, τότε έχουμε εύκολο μπροστά μας το μπετονένιο κτίσμα στο Μέτσοβο, την ανταλλαγή του ξύλινου επίπλου με ένα από φορμάικα. Το αυθαίρετο «λυόμενο» στο δρόμο του Σουνίου, τα πλαστικά λουλούδια, τις φραγκοελληνικές πινακίδες και τα τόσα χαριτωμένα – καταστρεπτικά του πολιτιστικού μας περίγυρου όπως τα παρουσιάζει η έκθεση αυτή. Αυτή είναι η αλλοίωση εν των έσω. Χωρίς αυτή την ομολογουμένως μακροπρόθεσμη προσπάθεια η εξωτερική παρέμβαση θα ήταν πολύ δύσκολη για μια χώρα με πολιτιστικά βιώματα και ρίζες τόσο βαθιά όσο η Ελλάδα. Η disco, ο «ξενόφερτος τρόπος ζωής», το κινηματογραφικό καράτε είναι μεταγενέστερα φαινόμενα που δρουν γιατί βρίσκουν το εύκολο και ισοπεδωμένο έδαφος…. Από τον πρόλογο του βιβλίου, της Μελίνας Μερκούρη http://www.biblioasi.gr/product_info.php?products_id=131437